Συντελεστές εικόνας: Bryce Durbin / TechCrunch
Για να δώσει στις γυναίκες ακαδημαϊκές και σε άλλες γυναίκες που επικεντρώνονται στην τεχνητή νοημοσύνη τον άξιο —και καθυστερημένο— χρόνο τους στο επίκεντρο, το TechCrunch εγκαινιάζει ένα σειρά συνεντεύξεων εστιάζοντας σε αξιόλογες γυναίκες που συνέβαλαν στην επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης. Θα δημοσιεύσουμε πολλά κομμάτια καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους καθώς η άνθηση της τεχνητής νοημοσύνης συνεχίζεται, επισημαίνοντας τη βασική δουλειά που συχνά δεν αναγνωρίζεται. Διαβάστε περισσότερα προφίλ εδώ.
Ως αναγνώστης, αν δείτε ένα όνομα που χάσαμε και πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι στη λίστα, στείλτε μας email και θα προσπαθήσουμε να το προσθέσουμε. Εδώ είναι μερικά βασικά άτομα που πρέπει να γνωρίζετε:
Το χάσμα των φύλων στην τεχνητή νοημοσύνη
Σε μια εφημερίδα New York Times κομμάτι Στα τέλη του περασμένου έτους, η Γκρίζα Κυρία κατέρριψε τον τρόπο με τον οποίο έγινε η τρέχουσα έκρηξη στην τεχνητή νοημοσύνη – υπογραμμίζοντας πολλούς από τους συνήθεις υπόπτους όπως ο Σαμ Άλτμαν, ο Έλον Μασκ και ο Λάρι Πέιτζ. Η δημοσιογραφία έγινε viral — όχι για όσα αναφέρθηκαν, αλλά για αυτά που παρέλειψε να αναφέρει: τις γυναίκες.
Η λίστα των Times περιελάμβανε 12 άνδρες – οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν ηγέτες τεχνητής νοημοσύνης ή εταιρειών τεχνολογίας. Πολλοί δεν είχαν καμία εκπαίδευση ή εκπαίδευση, επίσημη ή άλλη, στην τεχνητή νοημοσύνη.
Σε αντίθεση με την πρόταση των Times, η τρέλα της τεχνητής νοημοσύνης δεν ξεκίνησε με τον Musk να κάθεται δίπλα στην Page σε μια έπαυλη στο Bay. Ξεκίνησε πολύ πριν από αυτό, με ακαδημαϊκούς, ρυθμιστές, ηθικολόγους και χομπίστες να εργάζονται ακούραστα σε σχετική αφάνεια για να χτίσουν τα θεμέλια για τα συστήματα AI και GenAI που έχουμε σήμερα.
Η Elaine Rich, συνταξιούχος επιστήμονας υπολογιστών στο παρελθόν στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν, δημοσίευσε ένα από τα πρώτα εγχειρίδια για την τεχνητή νοημοσύνη το 1983 και αργότερα έγινε διευθύντρια ενός εταιρικού εργαστηρίου τεχνητής νοημοσύνης το 1988. Η καθηγήτρια του Χάρβαρντ, Cynthia Dwork, έκανε τα κύματα δεκαετίες πριν από τους τομείς της δικαιοσύνης της τεχνητής νοημοσύνης, διαφορική ιδιωτικότητα και κατανεμημένων υπολογιστών. Και η Cynthia Breazeal, ρομποτική και καθηγήτρια στο MIT και συνιδρυτής του Τζίμποη startup ρομποτικής, εργάστηκε για να αναπτύξει ένα από τα πρώτα «κοινωνικά ρομπότ», το Kismet, στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Παρά τους πολλούς τρόπους με τους οποίους οι γυναίκες έχουν προηγμένη τεχνολογία AI, αποτελούν ένα μικρό κομμάτι του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού της τεχνητής νοημοσύνης. Σύμφωνα με ένα Stanford του 2021 μελέτημόλις το 16% των διδασκόντων που επικεντρώνονται στην τεχνητή νοημοσύνη είναι γυναίκες. Σε ξεχωριστή μελέτη που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, οι συγγραφείς διαπιστώνουν ότι οι γυναίκες κατέχουν μόνο το 26% των θέσεων που σχετίζονται με την ανάλυση και την τεχνητή νοημοσύνη.
Στα χειρότερα νέα, το χάσμα μεταξύ των φύλων στην τεχνητή νοημοσύνη διευρύνεται — δεν μειώνεται.
Η Nesta, ο οργανισμός καινοτομίας του Ηνωμένου Βασιλείου για το κοινωνικό καλό, διεξήγαγε ανάλυση του 2019 που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ποσοστό των ακαδημαϊκών εργασιών AI που συνέγραψε τουλάχιστον μία γυναίκα δεν είχε βελτιωθεί από τη δεκαετία του 1990. Από το 2019, μόλις το 13,8% των ερευνητικών εργασιών τεχνητής νοημοσύνης στο Arxiv.org, ένα αποθετήριο για προεκτυπωμένες επιστημονικές εργασίες, ήταν συγγραφείς ή συν-συγγραφείς από γυναίκες, με τους αριθμούς να μειώνονται σταθερά την προηγούμενη δεκαετία.
Λόγοι ανισότητας
Οι λόγοι της ανισότητας είναι πολλοί. Αλλά μια έρευνα της Deloitte για τις γυναίκες στην τεχνητή νοημοσύνη επισημαίνει μερικά από τα πιο εξέχοντα (και προφανή), συμπεριλαμβανομένης της κρίσης από άντρες συνομηλίκους και των διακρίσεων ως αποτέλεσμα της μη προσαρμογής σε καθιερωμένα ανδροκρατούμενα καλούπια στην τεχνητή νοημοσύνη.
Ξεκινά από το κολέγιο: το 78% των γυναικών που απάντησαν στην έρευνα της Deloitte δήλωσαν ότι δεν είχαν την ευκαιρία να ασκηθούν στην τεχνητή νοημοσύνη ή τη μηχανική μάθηση ενώ ήταν προπτυχιακές. Πάνω από τους μισούς (58%) δήλωσαν ότι κατέληξαν να εγκαταλείψουν τουλάχιστον έναν εργοδότη λόγω της διαφορετικής μεταχείρισης των ανδρών και των γυναικών, ενώ το 73% σκέφτηκε να εγκαταλείψει εντελώς τον κλάδο της τεχνολογίας λόγω άνισων αμοιβών και αδυναμίας να προχωρήσουν στην καριέρα τους.
Η έλλειψη γυναικών βλάπτει τον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης.
Η ανάλυση του Nesta διαπίστωσε ότι οι γυναίκες είναι πιο πιθανό από τους άνδρες να λαμβάνουν υπόψη τις κοινωνικές, ηθικές και πολιτικές επιπτώσεις στην εργασία τους σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη – κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη αν ληφθεί υπόψη ότι οι γυναίκες ζουν σε έναν κόσμο όπου υποτιμώνται με βάση το φύλο τους. Η αγορά έχει σχεδιαστεί για άνδρες και γυναίκες με παιδιά συχνά αναμένεται να εξισορροπήσουν την εργασία με τον ρόλο τους ως βασικοί φροντιστές.
Με κάθε τύχη, η ταπεινή συνεισφορά του TechCrunch – μια σειρά για επιτυχημένες γυναίκες στην τεχνητή νοημοσύνη – θα βοηθήσει να κινηθεί η βελόνα προς τη σωστή κατεύθυνση. Αλλά σαφώς υπάρχει πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει.
Οι γυναίκες που σχεδιάζουμε μοιράζονται πολλές προτάσεις για όσους επιθυμούν να αναπτυχθούν και να εξελίξουν τον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης προς το καλύτερο. Αλλά υπάρχει ένα κοινό νήμα: ισχυρή καθοδήγηση, δέσμευση και παροχή παραδείγματος. Οι οργανισμοί μπορούν να επηρεάσουν την αλλαγή θεσπίζοντας πολιτικές – πρόσληψη, εκπαίδευση ή άλλου είδους – που εξυψώνουν τις γυναίκες που ήδη συμμετέχουν ή θέλουν να εισβάλουν στη βιομηχανία της τεχνητής νοημοσύνης. Και οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων σε θέσεις εξουσίας μπορούν να ασκήσουν αυτή τη δύναμη για να πιέσουν για πιο διαφορετικούς, υποστηρικτικούς χώρους εργασίας για τις γυναίκες.
Η αλλαγή δεν θα γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλά κάθε επανάσταση ξεκινά με ένα μικρό βήμα.