DALL-E 3, που ζητείται από MIXED
Μια μελέτη διαπιστώνει ότι η συναισθηματική σύνδεση, όχι τα γραφικά, είναι υπεύθυνη για τη βύθιση σε ένα περιβάλλον VR.
Μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Μπαθ διαπίστωσε ότι είναι η συναισθηματική απόκριση, και όχι τα γραφικά υψηλής ποιότητας ή ένα ευρύ οπτικό πεδίο, που κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται βυθισμένοι σε ένα πιστευτό VR περιβάλλον.
Στη μελέτη τους, ερευνητές από τα Τμήματα Επιστήμης Υπολογιστών και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Bath διερεύνησαν για πρώτη φορά πώς αλληλεπιδρούν τεχνικοί και ανθρώπινοι παράγοντες για να επηρεάσουν την αίσθηση παρουσίας των χρηστών σε ένα περιβάλλον VR.
Κίνηση και πρακτορεία εναντίον οπτικού ρεαλισμού
«Πολλά χρήματα πηγαίνουν για να βελτιώσουν τα ακουστικά και τις οθόνες VR και να καταστήσουν τους εικονικούς κόσμους πιο ρεαλιστικούς, αλλά περισσότερη προσπάθεια πρέπει να επικεντρωθεί στη βελτίωση της συναισθηματικής εμπειρίας του χρήστη», λέει ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Crescent Jicol.
Η έρευνα της ομάδας της έδειξε ότι τεχνικοί παράγοντες όπως ο οπτικός ρεαλισμός και το οπτικό πεδίο δεν έχουν σημαντική άμεση επίδραση στην αντιληπτή παρουσία. Αντίθετα, η αίσθηση της παρουσίας των χρηστών επηρεάζεται σημαντικά όταν συνδυάζονται τεχνικοί παράγοντες με ανθρώπινους παράγοντες.
Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, όταν ένα εικονικό περιβάλλον είναι σε θέση να προκαλέσει φόβο και πρακτορεία. Οι ερευνητές ορίζουν το πρακτορείο ως την υποκειμενική εντύπωση ότι ένας εικονικός κόσμος μπορεί να επηρεαστεί από την αλληλεπίδραση.
Οι τεχνικοί παράγοντες δεν επηρεάζουν σημαντικά τη βύθιση
«Χρησιμοποιήσαμε ένα μεγάλο μέγεθος δείγματος – 360 συμμετέχοντες – και διαπιστώσαμε ότι, σε αντίθεση με προηγούμενες υποθέσεις, οι τεχνικοί παράγοντες δεν επηρεάζουν άμεσα την παρουσία σε κανένα σημαντικό βαθμό». Η παρουσία εκφράζει την αίσθηση της πραγματικής ύπαρξης στον εικονικό κόσμο (βλ βύθιση).
Οι συμμετέχοντες δοκίμασαν πολλά παιχνίδια VR και στη συνέχεια συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια. Αξιολόγησαν την αίσθηση της παρουσίας τους, τα συναισθήματα που ένιωθαν και την ικανότητά τους να δρουν στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας.
«Όταν οι τεχνικοί παράγοντες συνδυάζονται με ανθρώπινους παράγοντες – για παράδειγμα, η ικανότητα ενός εικονικού περιβάλλοντος να προκαλεί φόβο και πρακτορεία – επηρεάζεται η παρουσία. Με άλλα λόγια, το «να είσαι εκεί» πρέπει να συμπληρωθεί με το «κάνω εκεί» για μέγιστο αντίκτυπο», εξηγεί ο Jicol.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το συναίσθημα και το πρακτορείο είναι κρίσιμα για τη δημιουργία παρουσίας, ενώ ο οπτικός ρεαλισμός είναι λιγότερο σημαντικός – με μια εξαίρεση.
Φόβος και οπτικός ρεαλισμός: ένα ισχυρό δίδυμο
Είναι ενδιαφέρον ότι η μελέτη έδειξε επίσης ότι Εικονική πραγματικότητα περιβάλλοντα σχεδιασμένα να προκαλούν φόβο ωφελήθηκαν περισσότερο από τον υψηλό οπτικό ρεαλισμό. Σε ένα παιχνίδι, για παράδειγμα, οι συμμετέχοντες έπρεπε να αμυνθούν ενάντια σε ένα απειλητικό πλάσμα που έμοιαζε με λύκο.
Ο Δρ Jicol προτείνει ότι ο ρεαλισμός του περιβάλλοντος μπορεί να ήταν πιο αποτελεσματικός επειδή οι συμμετέχοντες κοίταξαν πιο προσεκτικά το πλάσμα και αναζήτησαν μια διέξοδο.
Αντίθετα, σε ένα παιχνίδι που σχεδιάστηκε για να προκαλέσει συναισθήματα ευτυχίας, όπου ο λύκος αντικαταστάθηκε από ένα παιχνιδιάρικο σκυλί, οι συμμετέχοντες ανέφεραν έντονη αίσθηση παρουσίας, ακόμη και χωρίς να εξετάσουν προσεκτικά το περιβάλλον. Σε αυτή την περίπτωση, ακόμη και το οπτικό πεδίο δεν είχε καμία αισθητή επίδραση στην αίσθηση παρουσίας των συμμετεχόντων.